Een veelgeziene plant in ons Nederlandse landschap is de smeerwortel. De smeerwortel is te herkennen aan de grote, ronde, behaarde bladeren met de purper, roze of witte bloementrosjes. Als je er op let zie je de smeerwortel bijna overal: langs sloten en beken, in graslanden en in moerassen.
Geneeskracht
Smeerwortel is een van de meest geneeskrachtige kruiden die we kennen. De Latijnse naam van smeerwortel is Symphytum officinale wat in het latijn staat voor samengroeien en officinale wil zeggen dat we met een oud erkend geneeskrachtig kruid te maken hebben. De smeerwortel is vooral bekend om de vele geneeskrachtige eigenschappen: samentrekkend, verzachtend, wondhelend en pijnstillend, . De smeerwortel prikkelt het lichaam tot celdeling bij gekwetste plekken waardoor weefsels en botten sneller herstellen en dus weer samengroeien. De smeerwortel kan zelfs beenbreuken en wondranden weer aaneen doen groeien.
Een onderzoek verricht door Britse artsen in de 20ste eeuw bevestigt de ontdekking van allantoine in de wortelstok, een stof die in de dermatologie wordt toegepast om haar wonderende werking. De wortelstok bevat ook een taaie splijtstof met verzachtende eigenschappen. De smeerwortel kan ook vers of gedroogd worden gebruikt in wondkompressen om pijn bij brandwonden te verzachten en littekenvorming te bevorderen. Smeerwortel heeft een wonderende werking en werkt ook goed bij verstuikingen, kneuzingen en zwellingen. Maar ook bij een hernia, reumatische aandoeningen en spierpijnen kan het kruid verlichting geven. Smeerwortel helpt ook wonden sneller te genezen. Het kruid kan dan in de vorm van een zalf of een kompres op de dichte wond worden toegepast.
Gebruikte delen
De wortel is het meest krachtig. Met name in het voorjaar of de herfst als de meeste werkzame stoffen zijn opgeslagen in de wortels. De wortels kunnen vers of gedroogd worden gebruikt. Na het wassen en schrappen van de wortels kunnen de wortels worden fijngehakt en in de zon worden gedroogd om ze goed afgesloten te bewaren.
Bron: kruidengeheimen.nl
